17 rozdział "Amor"

Ej, jestem smutna :( W ogóle prawie nikt nie komentuje, mało wyświetleń i tak dalej. Czuję, że nie mam po co pisać :(
Ale i tak łapcie rozdział:
____________________________

Ludmiła

-Lara co jest? Czemu płaczesz? - podbiegłam do siostry. -Chodź siadaj. - pomogłam jej usiąść na sofę. -Federico pójdziesz po wodę? - zapytałam bruneta, który tak samo, jak ja martwił się o Larę. -Tak jasne, już idę. - chłopak poszedł do kuchni. -Dobra teraz opowiadaj. - powiedziałam do roztrzęsionej dziewczyny. -On wrócił. - otworzyłam szeroko oczy. -Co? - zapytałam. -On tu jest Ludmiła. Wrócił. - odpowiedziała i przytuliła się do mnie. Odwzajemniłam uścisk. -Spokojnie, już nic ci nie zrobi. - powiedziałam. Głaskałam siostrę po włosach i mocno ją do siebie tuliłam. -Proszę. - powiedział Fede podając Larze wodę. -Dzięki. - odpowiedziała wycierając łzy. -Pójdę do pokoju. - powiedziała i wstała. -na pewno nie chcesz zostać z nami? - spytałam. -Nie. - odpowiedziała lekko się uśmiechając. -Co jej się stało? - zapytał brunet siadając obok mnie na kanapie. -Nic. - odpowiedziała, bo nie chciałam, żeby ktokolwiek wiedział. -Okej, nie będę cię zmuszać. - objął mnie ramieniem i pocałował w czoło. -To co dalej oglądamy? - zapytałam. -Si.* - uśmiechnął się. Usiedliśmy wygodnie i oglądaliśmy dalej jakiś film.

Gdy film się skończył spojrzałam na zegarek. -Fede idziemy zjeść coś, bo jestem głodna i nie jadłam nic 3 godziny? - zapytałam. -Tak, ja tez jestem głodny. - odpowiedział masując się po brzuchu. -To chodź. - złapałam go za rękę. -To co robimy? Może naleśniki, to zaniesiemy też Larze? - zapytał. -Yhym, ona uwielbia naleśniki. - uśmiechnęłam się. Wyciągnęliśmy odpowiednie składniki i zaczęliśmy robić wcześniej wymienione danie. -No nareszcie. - powiedział chłopak wycierając czoło. Które miał całe w mące. -Musisz iść się umyć. - zaśmiałam się. -Co? - zapytał. -Masz całe czoło i nos w mące. - zaczęłam się śmiać. -Ty też. - powiedział. -Co? Przecież ja jestem czysta. - wskazałam na siebie. On włożył rękę do pojemniczka z mąką i obsypał mnie. -O ty! Nie żyjesz! - krzyknęłam. Zaczęliśmy się ganiać po całej kuchni i obsypywaliśmy się mąką. -Co tu się dzieje?! - krzyknęła moja mama. -Yyy, nic. - odpowiedziałam. -Czemu tu jest tak brudno, a wy jesteście cali w mące? - zapytała opierając się o framugę. -Bo.. - zacięłam się. -Bo robiliśmy naleśniki dla Lary i dla ciebie. - uśmiechnęłam się niewinnie. -Oj dziękuje. - opuszkiem palca dotknęła mnie w czubek nosa. -Ale i tak będziecie musieli to posprzątać. - powiedziała poważnym tonem i wyszła z kuchni. -Super! To twoja wina, bo to ty zacząłeś. - powiedziałam odwracając się do Federico. -Najlepiej wszystko zgonić na mnie tak? - powiedział. -Tak! - krzyknęłam. -Wiesz co? Z tobą nie da się nawet normalnie 'pobawić' - odpowiedział. -Dobra, przepraszam. Jestem głupia i tyle. -powiedziałam spuszczając głowa w dół. On podniósł mój podbródek. -Tak masz racje, jesteś głupia. - pocałował mnie w usta. -Co?! - krzyknęłam. -Żartowałem. - złapał mnie w talii i przyciągnął do siebie. Zaczęliśmy się całować. -Mieliście sprzątać, a nie się całować. - powiedziała mama. -Yy, bo my... - przerwałam. -Bo my najpierw sprzątamy z siebie. - powiedział Fede. Ja walnęłam się otwartą ręką w czoło. Mama zaczęła się śmiać. -Już cię lubię. Masz bardzo fajne poczucie humoru. - uśmiechnęła się do niego. -Dobra, ale teraz to serio zabierajcie się do sprzątania. - powiedziała i wyszła. Zaczęliśmy sprzątać. Po około godzinie udało nam się wysprzątać całą kuchnię. Odetchnęliśmy z ulgą. -To teraz możemy zjeść te naleśniki. - powiedziałam. Zabraliśmy się za pałaszowanie naleśników z czekoladą. Federico musiał już iść, bo było grubo po 22. -To pa. Do jutra. - pocałowałam chłopaka w usta. -Na razie mała. - zamknęłam za nim drzwi i poszłam się umyć. Wzięłam szybki i dokładny prysznic. Wyszłam z łazienki i poszłam do pokoju Lary. -Mogę? - zapytałam uchylając lekko drzwi. -Tak. - odpowiedziała. Usiadłam obok niej na łóżku i przytuliłam ją mocno. Poprawiałam jej humor i dodawałam otuchy do godziny 3 nad ranem. Poczłapałam do swojego łóżka i zasnęłam od razu.

Camila

Wstałam o godzinie 7:34. Wyciągnęłam się i zeszłam z łóżka. Podeszłam do szafy i wyciągnęłam z niej ciuchy na dzisiaj i bieliznę. Poszłam do łazienki i wzięłam szybki prysznic. Owinęłam się ręcznikiem i podeszłam do lustra. Wysuszyłam włosy, które uczesałam w szybkiego koka. Założyłam na siebie fioletową bieliznę i ciuchy (tutaj). Uczesałam się w wysoką kitkę i zrobiłam lekki makijaż. Usta pomalowałam moją ulubioną różową szminką. Gdy byłam już gotowa wyszłam z łazienki. Chwyciłam swojego iPhone, który leżał na łóżku i poszłam do kuchni. -Buenos Dias, mama.* - przywitałam się z nią pocałunkiem w policzek. -Buenos Días, cariño.* - przywitała się ze mną mama. Zrobiłam sobie szybko kanapkę z sałatą i wypiłam szklankę soku jabłkowego. Pożegnałam się z mamą i wyszłam z domu. Słuchałam muzyki, gdy przyszedł mi sms. 

Od: Broawday

Poczekaj na mnie w parku :*

Godzina: 8:43

Do: Broadway

Spoczi :*

Godzina: 8:45

Tak, jak napisał ta też zrobiłam. Usiadłam na najbliższej ławce i czekałam na Broadway'a (dobrze? ;<). Zauważyłam go idącego z bukietem tulipanów. -Hej skarbie. - przywitał się ze mną pocałunkiem w policzek. -No cześć. - przywitałam się. -To dla ciebie. - wręczył mi kwiatki. -Ale za co? - zapytałam. -Za to, że jesteś najlepszą dziewczyna pod słońcem. - odpowiedział. Wstałam z ławki i przytuliłam go.  -Dziękuje, kochany jesteś. - pocałowałam go w policzek. -Wiem. - uśmiechną się. -A jakie skromny. - zaśmiałam się. -Okej, idziemy, bo się zaraz spóźnimy? - zapytał. -Tak. - odpowiedziałam. Wzięłam go za rękę i poszliśmy. 

Federico

Wstałem o 7:37. Podszedłem do szafy i wyciągnąłem biały t-shirt w czerwone paki i granatowe rurki. Poszedłem do łazienki i wziąłem szybki prysznic. Wysuszyłem się i założyłem czarne bokserki. Ubrałem się w ciuchy, umyłem zęby i zacząłem nastawiać grzywkę. Zajęło mi to może z 7 minut. Gotowy wyszedłem z łazienki. Zabrałem telefon ze swojego pokoju i poszedłem do kuchni. Zjadłem szybkie śniadanie i wyszedłem z domu. Skierowałem się do domu Ludmiły. Poczekałem na nią chwilę przed domem. Kiedy wyszła oniemiałem, wyglądała prześlicznie. Była ubrana w to. -O, cześć kochanie. - pocałowała mnie w policzek, a ja nadal stałem, jak wryty. -Coś nie tak? Brzydko się ubrałam? Też tak myślałam. Idę się przebrać. - otrząsnąłem się i złapałem ją za rękę. -Nie wyglądasz prześlicznie, dlatego nie mogłem nic powiedzieć, bo mnie zatkało. - uśmiechnęła się. -Dziękuję. Ty też wyglądasz ślicznie. - pocałowała mnie w usta. Oddałem pocałunek. -Ekhem, gołąbeczki! - usłyszeliśmy czyjś krzyk. Od razu się od siebie oderwaliśmy. -O już jesteś Fran. - blondynka poszła przytulić Włoszkę, a ja przywitałem się z Diego. -Idziemy? Czy chcecie się jeszcze pomiziać? - zaśmiał się Diego. Razem z Ludmiłą spiorunowaliśmy go wzrokiem. -Idziemy. - powiedziałem stanowczo. Złapałem Lusię w talii i przyciągnąłem ją do siebie. Wtuliła się we mnie. Szliśmy tak może z 20 minut, aż w końcu doszliśmy. Pierwszą lekcję mamy z Pablo. Zajęliśmy miejsca z przodu i czekaliśmy na dzwonek, który po 2 minutach nastąpił. Przyszli wszyscy. -Dzień dobry dzieciaki. - przywitał się z nami nauczyciel. -Dzień dobry. - odpowiedzieli. -Dzisiaj, jak wiecie jest ostatni dzień przed konkursem. Więc mam nadzieję, że się cieszycie? - zapytał. Wszyscy zaczęli się cieszyć. -Dobrze. A teraz przejdźmy do lekcji. - powiedział. Lekcja trwała dość krótko. Wszyscy podeszliśmy do szafek. -Macie już gotowe piosenki. - zapytała moja kochana misia przytulając się do mnie. -Tak. - ucieszyła się Nata. Staliśmy tak chwilę, gdy nagle odezwał się strasznie piskliwy głos. -Witaj Leonie, pamiętasz mnie? - zapytała...

___________________________

Mam nadzieję, że rozdział wam się podobał :)

Przepraszam, że tak późno, ale miałam dzisiaj cały dzień zajęty :/

No, ale jest! :D

A kto jest tym tajemniczym chłopakiem, przez którego Lara płacze,

dowiecie się jutro :D

Spojlery 18 rozdziału:

-Kim jest ten tajemniczy ktoś? I co zrobił Larze?

-Do kogo należy ten piskliwy głos?

-Konkurs!

I teraz tak myślę, że w spojlerach będą pytania, na które będą odpowiedzi

w następnym rozdziale :)

Do następnego rozdziału! :)

Te Quiero Mucho ♥

Całuję Ola :*

EDIT: Ola, jak to Ola zapomniała wytłumaczyć co znaczą niektóre zwroty xd

*Si - tak po hiszpańsku

*Buenos Dias mama - dzień dobry mamo po hiszpańsku

*Buenos Dias cariño - dzień dobry córeczko po hiszpańsku 

No teraz już wiecie xd