One Shot 004 - Fedemiła "Summer Love" cz. 1

Smutam, bo nikt nie zamawia Os'ów :(((
Czyli, aż tak źle piszę? 
Ok :((
Zapraszam na Os'a, który będzie o wakacyjnej miłości, bo wiecie są wakacje :D
Nie przedłużając: 

Otworzyła drzwi, wciągnęła świeże powietrze i uśmiechnęła się szeroko. "Madrycie, witaj!" pomyślała. Właśnie zaczęły się wakacje. Młoda blondynka wybrała sobie za miejsce odpoczynku słoneczny Madryt. Tutaj mieszka jej przyjaciółka Natalia. Mocniej zaciskając rękę na rączce od walizki skierowała się w stronę jezdni. Bacznie przyglądała się ludziom stojącym na parkingu, chciała wyszukać te bujne czarne loki, należące do jej najlepszej przyjaciółki. Niestety rozglądanie przerwał jej ktoś, zasłaniając oczy rękoma. Od razu wiedziała do kogo należą.
-Hej Nata. - powiedziała wesoło blondynka.
-No hej Luśka. - powiedziała Hiszpanka ściągając ręce z pięknych piwnych oczu przyjaciółki.
-Jak tam lot? - zapytała.
-Wyśmienicie. - uśmiechnęła się.
-W ogóle do sąsiadów przyjechali goście i wypatrzyłam tam jednego chłopaka w twoim typie. - powiedziała uśmiechając się słonecznie Natalia.
-Oj Naty, ale ja nie przyleciałam tutaj szukać chłopaka. - odpowiedziała.
-Dobra, dobra, jeszcze zobaczymy. A teraz chodźmy, bo mama na nas czeka. - powiedziała i zabrała od blondynki walizkę. Włożyła ją do bagażnika czarnego Seata. Wsiadły obie do auta.
-Dzień dobry. - powiedziała blondynka, tym samym witając się z mamą Hiszpanki.
-Cześć Ludmiła. - powiedziała przyjaźnie.
-Jak minął ci lot? - zapytała. Podróż minęła w przyjemnej atmosferze. Po około 20 minutach w końcu dojechały. Wysiadły, Ludmiła wyciągnęła walizkę z bagażnika i poszła w stronę wejścia do domu przyjaciółki, pod którymi czekała wraz ze swoją siostrą.
-Hej Lena! - przywitała się z brunetką.
-No cześć! - przytuliła się. Weszły do środka. Natalia pokazała Argentynce pokój, który na czas przyjazdu będzie należał do niej. Złotowłosa od razu zaczęła rozpakowywanie, zaczynając od butów, a kończąc na sukienkach. Po około dwu godzinnym rozpakowywaniu zeszła na dół do salonu.
-Idziemy na miasto? A najpierw po Francescę? - zapytała Hiszpanka.
-Jaką Francescę? - zapytała zaciekawiona Ludmiła. "Czyżby Naty znalazła sobie nową 'stałą' przyjaciółkę?" przeszło jej przez głowę.
-Fran to jest właśnie siostrzenica mojej sąsiadki. Przyjechała tutaj z bratem. - odpowiedziała.
-Aha, no możemy iść. Z chęcią ją poznam. - powiedziała z udawanym szczęściem. Skierowały się do wyjścia, po chwili stały już przed drzwiami frontowych, należących do sąsiadów młodej Hiszpanki. Otworzył im wysoki dobrze zbudowany Włoch.
-Cześć. - powiedziała przyjaźnie Natalia i przywitała się z nim całusem w policzek.
-Hejka Nata, a kim jest twoja piękna przyjaciółka. - zwrócił swój wzrok na Ludmiłę.
-To jest Ludmiła. - powiedziała.
-Federico. - odpowiedział i wyciągnął w jej stronę rękę.
-Hej. - powiedziała, podając mu rękę, którą od razu pocałował. "Pff, jaki przereklamowany" pomyślała.
-Zawołać Fran? - zapytał.
-Tak. - odpowiedziała krótko czarnowłosa. Chłopak skinął lekko głową i zniknął za drzwiami. Natalia korzystając z chwili spojrzała na Ludmiłę.
-I jak? Ładny nie? - zapytała.
-Może i tak, ale "a kim jest twoja piękna przyjaciółka" od razu przegrało. Ja na to nie polecę. - powiedziała znudzona. Natalia westchnęła ciężko. Chciała znaleźć jej chłopaka, tylko dlatego, że Ludmiła potrzebowała pocieszenia, takiego bliższego, po rozstaniu się z Marco.
-No okej. - odpowiedziała. Po kilku chwilach w drzwiach stanęła Włoszka o bladej cerze i czarnych włosach sięgających do łopatek.
-Hejka Fran. - przywitały się ze sobą Hiszpanka i Włoszka.
-To jest moja najlepsza przyjaciółka Ludmiła. - powiedziała wskazując na stojąc obok blondynkę.
-Hejka, Fran jestem. - powiedziała uśmiechając się szeroko. Ludmiła niechętnie odwzajemniła gest.
-Hej. - odpowiedziała.
-Idziemy na miasto? - zapytała Nata.
-Tak chodźmy, a Fede może iść z nami? - zapytała krótkowłosa.
-Tak może, a ty chcesz żeby szedł z nami? - zapytała się Ludmiły.
-Mi to obojętnie. - odpowiedziała wzruszając ramionami. "Coś czuję, że nie mam już najlepszej przyjaciółki" przeszło jej przez głowę. Po kilku chwilach w drzwiach stał również Federico.
-No to idziemy. - powiedziała Fran. Włoszka i Hiszpanka szły obok siebie trzymając się "pod ręką" (wiecie tak, jak czasami chodzą przyjaciółki xd), a Ludmiła szła z boku przyglądając im się. Była troszeczkę smutna, bo myślała, że straciła przyjaciółkę i zazdrosna o to, że Natalia teraz idzie trzymając się za rękę z Fran, a nie z nią. Federico szedł z tyłu, bacznie przyglądając się pięknej blondynce. Widział, że nie jest jakaś taka za wesoła. A przecież są wakacje! Wolne od szkoły i tych wszystkich głupich obowiązków. Postanowił działać. Podszedł do niej.
-Co się stało? - zapytał.
-Ale z czym? - odpowiedziała zdezorientowana dziewczyna.
-Czemu jesteś taka przygnębiona? Przecież jesteś u najlepszej przyjaciółki na wakacjach. - powiedział uśmiechając się lekko w jej stronę.
-Jeszcze gdybym miała tą najlepszą przyjaciółkę. - odpowiedziała cichutko, ledwie słyszalnie. Ale Federico i tak to słyszał.
-Jak to? Przecież jesteście nimi. - powiedział. Blondynka westchnęła.
-Ale zobacz, jak ona świetnie bawi się z Fran. Nawet nie zauważyła, że jesteśmy daleko od nich. - powiedziała wskazując na świetnie bawiące się dziewczyny. Włoch spojrzał w jej piękne oczy, to samo zrobiła ona. "To nie był dobry pomysł" pomyślała, kiedy była wpatrzona w jego czekoladowe tęczówki. Zakochała się w nich. Federico również wpatrywał się w jej piwne oczka, widział w nich smutek i złość. Nic innego mu nie pozostało, przytulił ją i szepnął:
-Nie martw się, przecież to nie koniec świata. - ta się przytuliła bardziej i czuła, jak z jej oczu spływają łzy, słone łzy smutku, oznaczające ból.

-------------------
No to tak prezentuję się pierwsza część :))
Kolejna za tydzień :D

Kocham <33
Ola :**