One Shot 008 - Fedemila&Leonetta "You're everything I need" cz. 1

Para: Ludletta Leorico Fedemila Leonetta

Rodzaj: Romans, komedia

Miejsce akcji: Nowy Jork

Czas akcji: Zima, po wigilii i przed sylwestrem

Uwagi: Narracja 3-osobowa, [...]

Zamawiająca: mar pasquarelli 

♥♥We'll always be dreamers♥♥

~♥~

-Pakuj się młoda. - weszła do jej pokoju przyjaciółka.
-Czemu?
-Jedziemy do Nowego Jorku. - pisnęła. Brunetka od razu do niej podbiegła i przytuliła ją mocno, krzycząc przy tym najgłośniej, jak potrafiła.

~♥~

-Vils. - szturchnęła śpiącą brunetkę. -Vils. - powiedziała jej do ucha, a ta nadal się nie ruszała. -Przepraszam za to co teraz zrobię. - zwróciła się do reszty pasażerów. -VIOLA! - krzyknęła jej do ucha, przez co ta się aż podniosła z fotela.
-Co? - zapytała przestraszona.
-Nic, prawie jesteśmy. - powiedziała powstrzymując śmiech.
-Ale ty głupia jesteś. - prychnęła i usiadła z powrotem na fotel.
-Też cie kocham. - wysłała jej buziaka. -Patrz jaki widok. - zachwycała się blondynka.
-No, ślicznie. - westchnęła Argentynka i popatrzyła przez okienko.

~♥~

-Dzień dobry co podać? - do stolika podeszła wysoka, czarnowłosa dziewczyna. Brunet zmierzył ją wzrokiem po czym uśmiechnął się jednym z tych swoich uśmieszków.
-A co nam polecasz piękna? - zapytał. Na jego słowa dziewczyna się zarumieniła i nerwowo spoglądała na notatnik.
-Yyy... - zaczęła się jąkać. -Ciasto cytrynowe i czekoladowe z miętową posypką.
-Cytrynowe poproszę. - odezwał się drugi chłopak, który do tej pory siedział cicho i spoglądał na poczynania przyjaciela.
-A dla pana? - zanotowała i zwróciła się do pierwszego chłopaka.
-Ciebie mała. - puścił jej oczko. -A tak serio to czekoladowe. - odpowiedział i spuścił z niej wzrok. Zanotowała i wróciła do lady.
-Na co się tak patrzysz? - zapytał.
-Na nic, nie ważne. - uśmiechnął się dokładnie przyglądając się dziewczyną, które właśnie weszły do kawiarenki.
-Jasne. - odwrócił głowę. -A więc o to ci chodzi. - jego wzrok zatrzymał się na wysokiej brunetce o oliwkowej cerze. W którymś momencie ich spojrzenia się skrzyżowały i chwilę się tak na siebie patrzyli, ale przerwała im wysoka blondynka. Zielonooki zauważył, że dziewczyna się zarumieniła.
-Ty stary. - kopnął go pod stołem.
-Federico wyjebać ci? - syknął w jego stronę.
-Spokojnie, jeszcze będziesz miał okazje się na nie napatrzeć. - zaśmiał się.
-A co zazdrosny? - zakpił.
-Pff, chciałbyś.

~♥~

-Ludmila ja cię chyba zabiję. - syknęła zła brunetka ciągnąc za sobą średnich rozmiarów walizkę.
-Oj Vils, zapomniałam nas zameldować. To nic takiego. - mruknęła zgarniając swoje długie blond loki na plecy.
-No wcale! Teraz nie mamy gdzie spać. - jęknęła.
-Znajdzie się coś. - westchnęła i wyciągnęła z torebki telefon.
-Możemy spać pod mostem, albo na ławce w parku. - zakpiła brunetka.
-Możesz przestać?! - syknęła zdenerwowana. -Ciesz się, że wzięłam cię tutaj, bo mogłam wziąć Naty.
-Aaa, czyli twierdzisz, że wzięłaś mnie tutaj z przymusu? Bo tak wypada.
-Wcale tak nie twierdzę. - szybko zaprzeczyła. -Ale mogłabyś przestać tak narzekać i docenić to, że jesteśmy w NY.
-Dobra, przepraszam. - zatrzymała się i przytuliła się do dziewczyny.
-Okej, wybaczam. - zaśmiały się.

~♥~

-Słyszałeś? - zwrócił się do przyjaciela. -Nie mają gdzie mieszkać.
-No i co?
-Jak to co Leon? To jest szansa.
-Na co szansa Federico? Aby kolejne zostały twoimi dziewczynami na jedną noc? - syknął.
-Nie o to mi chodzi. - westchnął. Odszedł do przyjaciela i podszedł do nadal przytulających się dziewczyn. -Cześć. - przywitał się. Oderwały się od siebie.
-Hej. - przywitały się jednocześnie.
-Przepraszam, ale słyszałem, że nie macie gdzie nocować. - zaczął. -Ja mam dwa wolne pokoje. A raczej mój przyjaciel nie będzie miał żadnych problemów, aby tak piękne niewiasty u nas zostały na parę dni. - uśmiechnął się w ich stronę.
-To bardzo miłe, ale..
-Tak, bardzo chętnie. - przerwała brunetka. -Momencik. - uśmiechnęła się. -Ludmila, to jest nasza jedyna nadzieja, ja nie mam zamiaru spać na dworze, kiedy jest minus 5°C. - odciągnęła ją na bok.
-Dobra. - szepnęła.
-To jak? - uśmiechnął się.
-Jeżeli to naprawdę nie będzie problem to będzie nam miło. - uśmiechnęła się w jego stronę blondynka.
-To raczej nam będzie miło. - zwrócił się do blondynki. -Mogę? - wskazał na ich walizki.
-Ja wezmę swoją. - zaprzeczyła Ludmila.
-Ależ to żaden problem. - ściągnął delikatnie jej dłoń z rączki walizki i wziął rączkę w swoje ręce. -Tam stoi mój przyjaciel, więc mi pomoże. - wskazał głową na opartego o budynek szatyna.
-Cześć, Leon jestem. - wyciągnął w ich stronie dłoń.
-Violetta. - pierwsza uścisnęła ją brunetka.
-Ludmila. - a druga blondynka.
-Ja zapomniałem się przedstawić. Gdzie moje maniery. - zaśmiał się krótko brunet. -Federico. - pierwsza jego dłoń uścisnęła blondynka, a on jak prawdziwy gentleman pocałował krótko jej dłoń. A później dłoń brunetki. -Jak już się przedstawiliśmy to możemy już iść w stronę naszego apartamentu. - uśmiechnął się.

~♥~

-Ludmila pośpiesz się! - brunetka uderzyła w drewniane drzwi. -Też muszę się przyszykować.
-Przecież są tu jeszcze trzy łazienki! - odkrzyknęła jej blondynka.
-Ale to w tej mam swoje rzeczy. - jęknęła i ponownie uderzyła w drzwi.
-Trudno. - usłyszała.
-Ugh! - sapnęła zła i wróciła do pokoju.
 Blondynka robiła już ostatnie pociągnięcie e-linerem, kiedy rozległo się pukanie do łazienki.
-Violetta poczekaj jeszcze z 5 minut. - powiedziała przeglądając się w lustrze.
-Ale ja to nie Violetta. - usłyszała cichy chichot.
-Co chcesz?
-Jak długo ci jeszcze zejdzie? Bo chcemy wyjść na śniadanie.
-Jeszcze chwilkę. - mruknęła. Po ustach przejechała czerwoną szminką i uśmiechnęła się widząc efekt. Poprawiła jeszcze włosy, zarzucając je z lewego ramienia na prawy. Schowała swoje kosmetyki do kosmetyczki i wyszła z łazienki, zabierając piżamę. Weszła jeszcze do swojego pokoju, żeby odłożyć ciuch i przejrzeć się w lustrze, czy ciuchy które ma na sobie dobrze leżą. Poprawiła czarną bluzeczkę i wsadziła ją do czarnych rurek, z dziurami na kolanach. Wzięła do reki bordowy płaszcz i czarny komin, i opuściła pokój. Zbiegła schodami do salonu, w którym czekali jej przyjaciele.
-Długo na mnie czekaliście? - zapytała zakładając płaszcz i komin.
-Nie krótko. - uśmiechnął się brunet. -Jakąś godzinę. - dodał.
-Sorka no, nie moja wina. - wystawiła mi język. -Żeby wyglądać tak - wskazała na siebie i powoli okręciła się wokół własnej osi. -Potrzeba dużo czasu.
-To o której ty wstajesz, żeby zdążyć do szkoły? - zakpił Leon.
-O 6:30. - wzruszyła ramionami i weszła do windy.

~♥~

Mieli pójść tylko na śniadanie, ale że przypomniało im się, że dzisiaj sylwester postanowili pójść na jakieś zakupy.
Wrócili do apartamentu cali obładowani.
-Boże, umarłam. - brunetka rzuciła się na kanapę, kiedy odłożyła dwie pełne torby zakupów.
-Ja też. - obok niej położyła się jej przyjaciółka.
-Pff, a na zakupach potraficie chodzić przez cały dzień i, i tak wam mało. - zaśmiał się zielonooki.
-Ale zakupy to co innego. - wzruszyła ramionami.
-Dobra może idźcie się przygotowywać, bo znając was - zaczął brunet i spojrzał znacząco na Ludmile. - będziecie szykowały się do wieczora.
-Pff, okej. - wstały z kanapy i pędem poleciały do łazienki.

~♥~

-Ludmila, którą ubrać? - zapytała Viola pokazując dwie sukienki. Pierwsza była w czerwonym kolorze do kolan. Dół miała rozkloszowany tiulowy, a górą był gorset. Druga za to była niebieska, asymetryczna.
-Tobie bardziej pasuje ta niebieska. - uśmiechnęła się do niej blondyna.
-Też tak myślałam. - zaśmiała się. -A ty w co się ubierasz? - zapytała.
-W to. - pokazała jej krótką sukienkę bez rękawów i z odkrytymi plecami. Góra była w złotym brokacie, a dół czarny tiulowy.
-Śliczna.
-Dzięki.
-Masz ładniejszą. - na jej twarzy pojawił się grymas.
-To chodź pomogę ci wybrać. - zaśmiała się blondynka.
 Ostatecznie wybrały całą złotą, krótką w cekiny na krótki rękaw.

~♥~

-Boże nie umiem założyć tej muszki. - zirytował się brązowooki.
-To idź do dziewczyn, bo ja też nie umiem. - prychnął. Brunet westchnął i wyszedł z pokoju. Zapukał cicho do pokoju dziewczyn.
-Mogę wejść?
-Tak. - usłyszał głos blondynki. Wszedł do pokoju i od razu zaniemówił. Dziewczyna odwróciła się w jego stronę, a on stał z wytrzeszczonymi oczami i otwartą buzią. -Coś.. coś nie tak? - zapytała poprawiając sukienkę.
-Nie, nie! - od razu zaprzeczył. -Wszystko idealnie, po prostu ślicznie wyglądasz. - skomplementował dziewczynę. Na jej policzkach pojawiły się małe czerwone plamki. Uśmiechnął się w jej stronę.
-Yyy, a po co przyszedłeś? - zapytała.
-Nie umiem założyć muszki. - westchnął pokazując na muszkę zawieszoną na jego szyi, całkowicie poplątaną.
-Już ci pomagam. - zaśmiała się i podeszła do niego. Stanęła twarzą w twarz i przez chwilę patrzyła w jego oczy, a on wiedziony jakąś siłą położył jej dłonie na biodrach przyciągając bliżej siebie. Ona nie protestowała i sama zarzuciła ręce na jego szyję. Zagryzła delikatnie wargę, co sprawiło, że chłopak nie wytrzymał i wpił się w jej usta. Przez jej ciało przechodziło przyjemne ciepło, a w brzuchu fruwały motyle. Przycisnął ją bliżej wplatając jedną rękę w jej złote loki, a drugą gładząc jej gołe udo. Jej ręce były wplątane w jego brązowe włosy psując jego idealną grzywkę. Wziął ją na ręce i położył na łóżku. Oparł ręce obok głowy blondynki i przypatrywał się jej ślicznym, bursztynowym oczom. Już miał ją pocałować, kiedy w pokoju rozległ się huk. Przestraszeni spojrzeli w tamtą stronę i co zobaczyli? Violettę z otwartą buzią i wytrzeszczonymi oczami, której spadła kosmetyczka. Od razu od siebie odskoczyli.
-Viola to.. - zaczęła dziewczyna.
-Jasne! - pisnęła. -Jesteście razem?! - ucieszyła się. Oboje spojrzeli na siebie nie wiedząc co powiedzieć. -Czyli to był tylko pocałunek. - westchnęła. -Moglibyście brać przykład ze mnie i z Leona. - spojrzeli na nią zdziwienia. -A bo wy nie wiecie, że ja jestem z Leonem? - zaśmiała się.
-Od kiedy?! - oburzyła się blondynka.
-Od wczoraj. - wystawiła jej język. -Zabrał mnie na spacer po Central Parku, a później na kolacje do Le Bernardin, na owoce morza. - uśmiechnęła się.
-Jesteś chamska! - pisnęła zła. -Jak mogłaś mi nie powiedzieć, że jesteście razem?! - zdenerwowana wyszła.
-Ej, Ludmila! A co z moją muszką? - krzyknął za nią brunet. Violetta tylko wzruszyła ramionami i poprawiła fryzurę.

~♥~

-Ludmila. - złapał ją w biodrach przyciągając do swojej klatki piersiowej.
-Co? - wyswobodziła się z jego objęć i obróciła się do niego.
-Muszka. - wskazał palcem na bordowy element stroju.
-Już. - podeszła do niego i zawiązała ją. -Zapiąć ci ją do końca? - dotknęła opuszkiem palca jego torsu.
-Możesz. - mruknął kładąc ręce na jej biodrach.
-Już się robi. - zaśmiała się cichutko i zaczęła zapinać resztę guzików.
-Mam pytanie.
-Słucham. - spojrzała mu w oczy.
-Znaczy, chce ci coś powiedzieć. - zaplątał się we własnych słowach.
-No to mów. - położyła drobne dłonie na jego torsie. Przybliżył się do jej ucha.
-Kocham cię. - mruknął i przygryzł jego płatek. Przeszedł ją przyjazny prąd. Odsunął się trochę od niej i spojrzał na nią. Nic nie powiedziała tylko złapała za kołnierzyk jego białej koszuli i przyciągnęła do siebie rozbijając swoje usta o jego. On nie potrzebował słów, wiedział, że ona też go kocha. Pogłębił pocałunek kładąc ręce na jej pośladkach.

~♥~

-Leon, powiedziałam im o nas. - weszła do pokoju i przytuliła się do jego pleców.
-Jak? - zapytał.
-No bo wyszłam z łazienki i weszłam do pokoju i co widzę? Jak oni leżą na łóżku i się całują. - uśmiechnęła się. -No i jak zapytałam czy są razem to nie wiedzieli co powiedzieć no i jakoś tam mi się wymsknęło, że mogliby brać przykład z nas. - zaśmiała się. -No i Ludmila się obraziła. - przytuliła się bardziej do jego pleców.
-Spokojnie. - odwrócił się w jej stronę. -Na pewno jej przejdzie. - położył ręce na jej ciepłych policzkach. -Kocham cię. - pocałował ją w czoło.
-Też cie kocham. - przytuliła się do niego.

-------------------
Dobra :D
Jest pierwsza część :))
Bo tak to by mi wyszło za długie :>
A wiecie co jest najgorsze? Że jak piszę rozdział to dupa, wychodzi krótki, a jak piszę Os'a to jest za długi :c Żal :C XD
No nie ważne :D
Julio (jak oficjalnie ^^) mam nadzieję, że ci się podoba pierwsza część :3
Kolejna na mikołajki :D
Wgl, podoba mi się :D

No to na tyle :*
Do soboty ;33

Kocham♥♥
Ola. 
(Błędy nie były poprawiane, a teraz mi się nie chce ;c Może jutro poprawie ;3)