One Shot 008 - Fedemila&Leonetta "You're everything I need" cz. 2

Para: Ludletta Leoreico Fedemila Leonetta

Rodzaj: Romans, komedia

Miejsce akcji: Nowy Jork

Czas akcji: Zima, po wigilii i przed sylwestrem

Uwagi: Narracja 3-osobowa, [...]

Zamawiająca: mar pasquarelli

♥♥Close together in our hearts♥♥

~♥~

-Viola przepraszam, że tak zareagowałam. - do pokoju weszła blondynka.
-Nic się nie stało, a ja przepraszam, że dopiero teraz ci o tym powiedziałam. - podeszła do niej.
-Kocham cię. - powiedziała blondynka.
-Ja ciebie też. - przytuliły się.
-Ej, już nas zdradzacie? - zszokowali się chłopcy. Dziewczyny się zaśmiały.
-No co ty misiek. - brunetka podeszła do zielonookiego i go przytuliła.
-A ty? - brunet spojrzał na dziewczynę.
-Co ja? - zapytała powstrzymując śmiech.
-Zdradzasz mnie już?
-Tak. - wystawiła mu język i przytuliła go.
-Pff, w takim razie pa. - udał obrażonego i wyszedł.
-Głupku wracaj tu! - pobiegła za nim dziewczyna.
-Słodziaki z nich. - szepnęła Violetta, która była przytulona do jego klatki.
-Muszę się z tobą zgodzić. - szepnął jej do ucha i pocałował skroń.
 
~♥~

-Chodźmy szybko na dwór. - powiedziała blondyna. Wszyscy za nią wyszli i stanęli na drodze, tam gdzie inni ludzie.
-Wzięliście kieliszki? - zwróciła się Argentynka do chłopaków.
-Oczywiście. - uśmiechnął się do niej brunet.
-Jeszcze minuta! - pisnęła szczęśliwa Ludmila.
Chłopaki odpalali właśnie fajerwerki, kiedy zostało 20 sekund. Szybko odbiegli o podbiegli do swoich dziewczyn, które w tym czasie otworzyły szampana. Nalały do kieliszków alkohol i podały go płci przeciwnej.
-10, 9, 8.. - zaczęli wszyscy odliczać. -7, 6, 5, 4, 3, 2, 1. - krzyknęli.
-Szczęśliwego Nowego Roku skarbie. - mruknął blondynce do ucha.
-Nawzajem. - odwróciła się w jego stronę i złożyła na ustach soczystego buziaka, którego brunet pogłębił.

~♥~

Alkohol daje się już po sobie poznać. Chłopaki kłócą się o poduszkę.
-Zostaw moją Kate! - wyrwał mu różową, puchatą poduszkę.
-Ale to jest Megan! - krzyknął i zaczął ciągnąć za drugi koniec.
-Na Megan śpi Ludmila! - wyrwał ją i przytulił do swojej klatki. -Już spokojnie kochanie, nic ci nie grozi. - zaczął ją całować.
-Ludmila! - krzyknął zielonooki.
-Co? - blondynka się obudziła.
-Oddawaj mi moją dziewczynę. - zabrał jej poduszkę spod głowy przez co walnęła o szklany stolik.
-Nie żyjesz. - krzyknęła i zaczęła go walić poduszką.
-Zostaw mnie! - pisnął jak mała dziewczynka i zaczął uciekać z poduszką w ramionach.
-To oddawaj mi tą poduszkę! - biegła przez salon, kiedy potknęła się o leżącą Violettę.
-Aua. - obudziła się.
-Sorry, Verdas zabrał mi poduszkę mówiąc, że to jego dziewczyna. - wytłumaczyła się i wstała.
-Ja jestem jego dziewczyną! - oburzyła się. -Zdradza mnie?! - pisnęła zła i razem z blondyną zaczęły ganiać Verdasa.
-Federico pomóż mi! - podbiegł do obściskującego się z poduszką przyjaciela. -Twoja dziewczyna jest zazdrosna o poduszkę.
-Kate? Jesteś zazdrosna o Megan? - zapytał poduszki.
-Czemu nic nie mówi? - zdziwił się zielonooki.
-Ma chore gardło. - wzruszył ramionami.  -Ale nigdy by mnie nie zdradziła. - zaczął ją głaskać.
-Głupki! - podbiegły do nich dziewczyny.
-Oddawaj tą pieprzoną poduszkę! - wyrwała mu ją brunetka i rozerwała.
-Megan! - pisnął zrozpaczony, klęknął na jedno kolano i zaczął zbierać puszek.
-Oddawaj. - rozkazała zła blondynka wystawiając rękę w stronę bruneta.
-Nigdy nie oddam ci Kate! - krzyknął i zaczął uciekać.
-Co za idiota. - wyrzuciła ręce w górę i pobiegła za nim.

~♥~

-Moja głowa. - złapał się za bolącą głowę.
-Nie dziw się, jak razem z Leonem wypiliście całą skrzynkę piwa i całą butelkę wódki. - w drzwiach stanęła blondynka z założonymi rękami pod piersiami.
-Jezus. - zamknął oczy.
 Blondynka weszła do pokoju wcześniej zamykając drzwi i usiadła na łóżku.
-Jutro wyjeżdżamy. - powiedziała smutno.
-Już jutro? - od razu się podniósł i nie zwracał uwagi na ból.
-Tak. - pokiwała twierdząco głową.
-Tak krótko. - szepnął i przyciągnął ją do siebie.
-Nie chce wyjeżdżać. - załkała mu w klatkę piersiową i otuliła jego ciało swoimi rękami.
-Ja też nie chce żebyś wyjeżdżała. - szepnął jej we włosy i zaczął gładzić po plecach. -Kocham Cię. - odsunął ją od siebie i spojrzał w oczy.
-Ja ciebie też kocham. - szepnęła. Przybliżył się do niej i scałował spływające łzy.
-Proszę nie płacz. - jęknął.
-Nie potrafię. - załkała i ponownie wtuliła się w jego klatkę.
-Już cichutko. - szepnął. Sam powstrzymywał się przed rozpłakaniem.

~♥~

-Kochanie. - usłyszał przy uchu.
-Co? - mruknął nie otwierając oczu.
-Przyniosłam ci tabletkę przeciwbólową i wodę. - powiedziała.
-Dziękuję. - uśmiechnął się otwierając powoli oczy.
-Boli cię bardzo głowa?
-Trochę. - wziął do ręki biały lek i popił wodą.
-Wiesz, że jutro wyjeżdżam z Lu? - zapytała patrząc na niego.
-Nie musisz wyjeżdżać. - powiedział i złapał ją za rękę.
-Muszę, mam tam szkołę. - kilka łez spłynęło po jej twarzy.
-Chodź tu. - przyciągnął ją do siebie. -Już spokojnie. - zaczął gładzić ją po plecach.

----------------------
Ta część jest g ł u p i a ;-;
Ta 'śmieszniejsza' część jest wgl żałosna i wgl ;-;
Nie umiem pisać śmiesznych sytuacji ;-;
Sorry mar ale nic lepszego nie wymyślę ;-;
Dobra ja zmykam :>

Kocham♥♥♥
Ola.