One Shot 007 - Fedemila/Leonetta

Para: Fedemila/Leonetta

Rodziaj: Komedia

Uwagi: Bohaterowie mają po pięć lat. Leon i Lu bawią się na zjeżdżalni. 

Potem przychodzą Federico i Violetta, 

którzy też chcą pozjeżdżać i Fede spycha ze zjeżdżalni Ludmile, 

która zaczyna płakać. 

Federico ma wyrzuty sumienia, więc zrywa kwiatek i daje go Lusi. 

Dziewczyna zawiesza mu rączki na szyi i daje słodkiego całusa w policzek <3
Perspektywa Ludmily <3 

Zamawiający: Alexandra Lambre

____________________________

-Leon! Choć na plac zabaw! - zawołałam przyjaciela. 

-Nie ce! 

-No choć! Bo zacne płakac. - zrobiłam smutną minkę. Brunet westchnął, ale się zgodził. 

-Dobla. - odpowiedział. Przytuliłam się do niego i uśmiechnęłam. 

-Mamo! Idziemy na dwól. - krzyknęła. 

-Sami? - zapytała.

-Tak, damy lade! - unieśliśmy rękę do góry. 

-Dobrze, tylko uważajcie na siebie. - powiedziała. 

~~~~~~

-Leon popchaj mnie, bo chce zjechać! - powiedziałam. 

-No dobla, dobla poczekaj. - odpowiedział i wdrapał się po drabince. Popchał mnie, a ja podnosząc rączki do góry śmiałam się zadowolona. 

-Teraz choć ty mnie! 

-Dobla, już ide. - odpowiedziałam. Wdrapałam się i popchałam zielonookiego. Zaśmiałam się widząc jak upada na kolana. 

-Nie śmiej sie! To nie śmieszne! - krzyknął. Na plac przyszedł jeszcze jeden chłopczyk i dziewczynka. 

-Czesć. - przywitałam się z nimi zjeżdżając ze zjeżdżalni. 

-Cześc! - odpowiedziała mi dziewczynka. 

-Jak masz na imie? - zapytała. 

-Violetta, a ty? 

-Ludmila. - uśmiechnęłam się. 

-To jest mój brat Federico. - powiedziała pokazując palcem na bruneta, który bawił się z Leonem.

-A ten drugi to mój przyjaciel, nazywa się Leon. - uśmiechnęłam się. 

-Idziemy do nich? - zapytała. 

-Tak! - krzyknęłam i w podskokach ruszyłyśmy w stronę chłopaków. 

-Teraz ja! - krzyknęła Viola. Usiadła i czekała aż ktoś ją popcha. Zrobił to Leon. 

-A teraz niech ktoś mnie popcha. - powiedział siadając. Popchał go Federico. 

-A teraz ja chce. - powiedziałam. 

-Nie bo teraz ja. - wepchał mi się brunet. 

-Ale teraz ja! - oburzyłam się. 

-Nie bo ja! Idź sobie stąd. - powiedział i zepchnął mnie. Upadłam i zdarłam sobie skórkę na kolanie. Zaczęłam płakać. 

-Co się stało? - zapytała szatynka. 

-Federico mnie popchnął i upadłam. - odpowiedziałam płacząc.  

-Federico! - oburzyła się dziewczynka. 

~~~~~~

Usiadłam na ławeczkę i otarłam łzy spływające po moich policzkach. 

-Przepraszam. - podszedł do mnie chłopak. Wyciągnął rękę i podał mi stokrotkę. Uśmiechnęłam się lekko i przyjęłam kwiatek. 

-Dziękuję. - otuliłam jego szyję swoimi rękami i pocałowałam w policzek.

____________________

Okeej xd

Nie wiem czy Ci Olu o takie coś chodziło xd

Ale ja to tak sobie wyobraziłam :D

Mam nadzieję, że Ci się podoba :*

Szczerze? Pierwszy raz widzę takie zamówienie :D

Kocham♥♥

~Ola :***