10.

"Chłopak będzie mówił, że kocha - mężczyzna to pokaże"

~Luke Hemmings ♥

Perspektywa Ludmiły:

Ubrana w biały crop top i czarne, długie spodnie z dziurami na kolanach, wchodzę do samochodu.
-Możemy jechać. - zapinam pas i uśmiecham się do blondyna.
-Okej. - odpala samochód, schodzi z ręcznego i już po chwili włączamy się do ruchu.
-Teraz musisz skręcić w prawo, a na światłach w lewo. - pokierowałam chłopaka.
 Po około 10 minutach drogi byliśmy już pod "Summer". Wysiedliśmy i weszliśmy do baru.
-A kogo to moje oczy widzą. - usłyszałam męski głos.
-Hej Mike. - podchodzę do Mulata i przytulam się do niego. -Gdzie Vittoria?
-Poszła zapalić. - odpowiedział mi wchodząc z powrotem za barek. -A ten, to kto? - kiwa głową w stronę Luke'a.
-Mój przyjaciel, Luke. Luke to Mike, mój szef - patrzę pytająco na bruneta, a kiedy kiwa głową na tak mówię dalej. - mój szef i przyjaciel.
 Chłopaki podając sobie ręce i witają się.
-Idę zadzwonić do Natki gdzie ona jest. - uśmiechając się idę na zaplecze.

Perspektywa Luke'a:

Gdy dziewczyna wyszła pomiędzy mną, a Mike'iem zapanowała niezręczna cisza.
-Too, jak długo się znacie? - zagadał wycierając kieliszek.
-Od jakiś dwóch albo trzech tygodni. - wzruszyłem ramionami.
-Ło, to krótko. Zwykle potrzebuje więcej czasu na zaprzyjaźnienie się.
-Czemu?
-Czyli nie wiesz? - zapytał, a ja pokiwałem przecząco głową. Westchnął ciężko i mówił dalej. -Matka jej zmarła jak miała 16 lat, później wychowywała się w domu z ojcem i starszym bratem. Ojciec ją bił, a brat ją gwałcił, inaczej się tego nie da powiedzieć.
 Stałem w szoku i patrzyłem na wysokiego bruneta. No tego to ja się nie spodziewałem.
-A później przeprowadziła się do jakiegoś chłopaka i pierwszy chyba raz od tamtego czasu przyszła tutaj.
-Mieszkała u Federico, znam typa.
-I co? Jaki jest?
-Szczerze to dokładnie nie wiem. Raz jest spoko, a później robi się chamski i nieprzyjemny. Coś jak kobieta w ciąży. - zaśmialiśmy się.
-MIKE! - usłyszeliśmy kobiecy krzyk.
 Od razu obaj pobiegliśmy na zaplecze.

Perspektywa Ludmiły:

Stanęłam pod ścianą i wybrałam numer do Natalki.
-Halo?
-Naty, gdzie jesteś? - zapytałam.
-Za jakieś dwadzieścia minut będę mogła przyjść, muszę popilnować córkę sąsiadki.
-Dobra, to czekam. Buziaki. - rozłączyłam się.
 Rozejrzałam się po pomieszczeniu i zaczęłam się kierować do tylniego wejścia, przez które kiedyś wchodziłam. Tak jak myślałam, na dworze zobaczyłam brunetkę (kiedyś blondynkę) opartą o ścianę zaciągającą się papierosem.
-Vi. - szepnęłam.
 Odwróciła głowę w stronę drzwi, a kiedy mnie zauważyła to pisnęła ze szczęścia.
-MIKE! - krzyknęła ciągnąć mnie za rękę.
-Co? - na zaplecze wbiegli chłopcy.
-LUDMIŁA PRZYSZŁA! - pisnęła i jeszcze raz mnie przytuliła. 
-Spokojnie. - zaśmiałam się. 
-Nie widziałam cię tyle czasu. 
-No dobra, koniec bo ją udusisz. - Mike odciągnął Vi.
-Puść mnie! - ostrzegła go. 
-Bo? 
-Bo to. - uśmiechnęła się złośliwie i nadepnęła mu obcasem na stopę. 
 Ten od razu ją puścił i zawył z bólu. 
-Czemu? - złapał się za nogę. 
-Bo temu. - wystawiła mu język. 
-Będziesz coś chciała. - prychnął. -Chodź Luke, idziemy. - pociągnął blondyna. 
-Co to za przystojniak? - podeszła do mnie brunetka. 
-Mój przyjaciel. - uśmiechnęłam się. 
-Serio? - jęknęła. -Masz takie ciacho pod ręką i jesteście tylko przyjaciółmi? 
-To samo mogę powiedzieć o tobie i Mike'u. - wystawiłam jej język. 
-A skąd wiesz, że nie jesteśmy razem? 
-JESTEŚCIE? - pisnęła szczęśliwa. 
-Tak od tygodnie. - uśmiechnęła się słodko. 
-OMFG! - zaczęła piszczeć i skakać. 
-Co znowu? 
-JESTEŚCIE RAZEM! - pisnęłam i rzuciłam się na szyję brunetowi. 
-Jejku, spokojnie. Najpierw ta się drze, a teraz kolejna. - przytrzymał mnie, żeby nie upaść. -Widzisz co ja mam z nimi? - westchnął. 
-Aż ci współczuję. - zaśmiał się blondyn. 
-Od razu wiedziałam, że będziecie w końcu razem. - uśmiechnęłam się dumnie. 
-Brawo, a teraz Vi do roboty, a ty nie wiem. - pociągnął dziewczynę w stronę baru. 

~*~

Po około pół godzinie przyszła Naty, ale nie sama. W różowym wózku leżała roczna dziewczynka. 
-Hejka. - pocałowałam ją w policzek. 
-Cześć. - uśmiechnęła się. -Przepraszam, że tak długo, ale nie mogłam jej uśpić, sąsiadka nie mogła się na razie nią zająć i musiałam ją wziąć ze sobą. - westchnęła siadając przy stoliku. 
-Nie ma sprawy. - podeszłam do wózka. -Jaka śliczna. Jak ma w ogóle na imię?
-Nia. 
-Słodka. - uśmiechnęłam się. -Idę po Luke'a. - poszłam w stronę zaplecza. 
 Weszłam do pomieszczenia. 
-Chłopaczki! - podeszłam do foteli na których siedzieli. 
-Hmm? - zapytał blondyn. 
-Jest już Naty, chodź. - podałam jemu rękę. 
-Okej. Dokończymy później. - odłożył karty i złapał mnie za rękę. 
 Razem podeszliśmy do stolika. 
-Cześć. - uśmiechnęła się czarnowłosa. 
-Cześć. 
-Naty. - podała mu rękę. 
-Luke. 
-Okej skoro się już znamy to pogadajmy o urodzinach. - uśmiechnęłam się zajmując miejsce obok chłopaka. -A zapomniałam o Vittorii. - odeszłam od stolika i podeszłam do baru. -Chodź, poznasz moją przyjaciółkę. - pociągnęłam ją za rękę. 

Perspektywa Federico:

-Gdzie jest Ludmiła? Dawno jej tutaj nie widziałem. - zapytał. 
-Teraz mieszka u twojego kuzyna. - odłożyłem pustą butelkę. 
-Jak to? - zdziwił się. 
-No normalnie. Mieszka u Luke'a. - jemu to czasami naprawdę trzeba tłumaczyć wszystko tak jak dziecku. Chociaż nawet dziecko by to zrozumiało. 
-Chodziło mi o to czemu teraz tam mieszka. - wywrócił oczami. 
-Bo jak się napiłem na tej imprezie to się do niej dobierałem. - westchnąłem. 
-CO ROBIŁEŚ?! - krzyknął przy okazji wypluwając na mnie piwo, które miał w ustach. 
-Już ci powiedziałem. - odpowiedziałem spokojnie. 
-Nie wierzę. - pokręcił głową. 
-To uwierz. - wstałem z fotela. -Dobra ja się zbieram. - założyłem skórzaną kurtkę na swoje ciało i wyszedłem z mieszkania. 

______________
WIEM, WIEM.
beznadzieja ;-; 
Ale naprawdę tylko tyle miałam siłę napisać :< 
Przepraszam też, że tak długo nie było rozdziału, ale mój komputer miał "małą" awarię i nie mogłam z niego korzystać :))
Mam nadzieję, że to coś u góry Wam się spodoba :)))

ILY♥